نیمه پر لیوان

نگاه آرمان گرایانه نگاهی مقدس است.کسی که همواره چشم به قله دارد.فتح الفتوح میخواهد.ایستایی که هیچ حتی حرکت آرام را نیز بر نمیتابد.ظرفیت های انسانی را بی حد میپندارد پس انتظاراتی آرمانی دارد.

بر اساس این نگاه ،ما آرمانشهر طلب میکنیم.اصلا انتظار برای ظهور منجی یعنی نگاه آرمانی.چرا که جامعه ی مهدوی جامعه ای آرمانی است.و البته آرمان را توقفی نیست.

مرور دوباره سخنان امام خمینی(ره) از همان ابتدای مبارزات انقلاب نشان میدهد که ایشان چقدر ژرف نگری داشته اند و افق دیدشان آنقدر گسترده بود که قله هایی را متصور میشدند که شاید بسیاری از علما فقط آرزو میپنداشتند.و به برکت وجودی ایشان همین نگاه به نسل انقلاب منتقل شد.

باز خوانی سخنان امام خامنه ای نیز نشان میدهد که ایشان نیز همواره قله های مرتفع و آرمانی را (به خصوص برای جوانان)به تصویر میکشند.

اما لازمه ی  حرکت به سوی قله باور داشتن توانایی ها،حرکت و امید به امروز و فرداهاست.

حال گفت و گوها و انتقادهایی که  از وضع موجود را داریم کمی بررسی کنید.نگاه آرمانی باعث میشود که وضع موجود را بر نتابیم.انتقاد میکنیم.از سینما،تلویزیون،وضع دانشگاه ها،حجاب،مصرف گرایی،علم آموزی،سیاست خارجه،اقتصاد،ارتباطات،نسل کنونی و آینده و...

اما یادمان باشد که با نگاه آرمانی خود،امید را در دلهایمان نکشیم.

با دوستی بحث میکردیم در باب برنامه های تلویزیون و انتقاد های فروانی که اکثرا به حق بود.در آخر به ایشان گفتم که اول و آخر دنیا را که بچسبیم در کل کهکشان راه شیری بهترین شبکه ها و برنامه های  تلویزیونی به طور نسبی از صدا و سیمای جمهوری اسلامی است.غیر از این است؟

این روزها...

اگر روزه ای باشد با  رطب یاد تو افطار میکنم!